Reszel - Inne zabytki Reszla
JEZUICKIE KOLEGIUM OŚWIATY I TOLERANCJI
Kolegium jezuickie w Reszlu rozpoczęło działalność 3 grudnia 1632 roku. Początkowo uczyło się tu 15 chłopców, później, w XVIII wieku, liczba uczniów wzrosła do 100. Większość z nich pochodziła z rodzin chłopskich. W szkole pobierali nauki również protestanci, co niewątpliwie zadaje kłam teorii na temat rzekomego katolickiego fanatyzmu zakonu jezuitów.
Nauka w szkole była bezpłatna, uczniowie, których nie stać było na opłacenie bursy, pracowali w szkolnym ogrodzie i gospodarstwie rolnym. Rok szkolny trwał od 1 IX do 31 VII, zajęcia - 5 godzin dziennie, od 7.00 do 10.00 i od 13.00 do 16.00.
Jednym ze sponsorów szkoły był Jan Kazimierz, król Polski w latach 1648-1668. Bywał on w sanktuarium w Świętej Lipce jeszcze jako królewicz, nocował zaś na zamku w Reszlu. Król przeznaczał na potrzeby gimnazjum 6 tysięcy ówczesnych złotych polskich rocznie. Jezuici, oprócz kościoła i gimnazjum w Reszlu, obsługiwali również sanktuarium w Świętej Lipce.
Reszel był wówczas miastem przygranicznym na katolickiej Warmii, natomiast oddalona o 5 km Święta Lipka należała do protestanckich Prus. Sanktuarium Matki Boskiej miało jednak z natury katolicki charakter i jego związki z Reszlem były bardzo silne. W 1772 roku w Reszlu, mieście liczącym wówczas 2200 mieszkańców, 205 mistrzów rzemieślniczych prowadziło działalność gospodarczą, produkując głównie na potrzeby kościoła i klasztoru w Świętej Lipce.
W 1772 roku Reszel wraz z resztą Warmii przeszedł pod panowanie Prus, zakon jezuitów skasowano, a katolicki kult matki Bożej w Świętej Lipce wyraźnie podupadł. Budynek pokolegialny, przebudowany w latach 1803-1805 jest klasycystyczny, na planie prostokąta, z ryzalitem na osi, zwieńczony trójkątnym szczytem. Kościół pod wezwaniem św. Jana Chrzciciela wzniesiony w latach 1799-1800 jest późnobarokowy, jednonawowy, prostokątny i orientowany. Wystrój wnętrza późnobarokowy.
REKLAMA
opublikowano: 2003-01-15, © Lucyna Macełko,
147
